لباس برای اکثر هندی ها نیز بسیار ساده و معمولاً بدون دوخت است.
مردان (مخصوصاً در مناطق روستایی) غالباً کمی بیشتر از یک دوتی پارچه‌ای گشاد می‌پوشند که به‌عنوان یک کمربند گشاد دامن‌مانند، یا در بخش‌هایی از جنوب و شرق، لانگی‌های تنگ‌تر می‌پوشند.
در هر دو مورد در لباس هندی بچه گانه، بدن بالای کمر برهنه می‌ماند، مگر در هوای خنک‌تر، زمانی که ممکن است شال هم بپوشند، یا در هوای گرم، زمانی که ممکن است سر با عمامه محافظت شود.
مردان ثروتمندتر و طبقه بالاتر احتمالاً پیراهن های دوخته شده را می پوشند که به طور فزاینده ای به سبک غربی است.
مسلمانان، سیک‌ها و شهرنشینان عموماً تمایل بیشتری به پوشیدن لباس‌های خیاطی از جمله انواع مختلف شلوار، ژاکت و جلیقه دارند.
اگرچه در سراسر هند بیشتر زنان ساری و بلوز کوتاه می پوشند، اما نحوه پیچیدن ساری از منطقه ای به منطقه دیگر بسیار متفاوت است.
در پنجاب، و همچنین در میان دانش‌آموزان دختر مسن‌تر و بسیاری از ساکنان شهر، لباس مشخصه شلوار کامیز است که ترکیبی از شلوارهای پیژامه‌مانند و پیراهن دم بلند است (ساری‌ها برای مناسبت‌های خاص رزرو می‌شوند).
دامن ها و بلوزهای بلند تا مچ پا، لباس زنانه معمولی راجستان و بخش هایی از گجرات هستند.
بیشتر هندی‌های روستایی، به‌ویژه زنان، کفش نمی‌پوشند و در مواقعی که کفش ضروری است، صندل را ترجیح می‌دهند.
طرز لباس پوشیدن سرخپوستان قبیله ای بسیار متنوع است و می تواند مانند برخی گروه های ناگا، کاملاً آراسته باشد.
با این حال، در سرتاسر هند، لباس های غربی به طور فزاینده ای مد شده است، به ویژه در میان مردان شهری و تحصیل کرده، و یونیفورم مدارس به سبک غربی توسط هر دو جنس در بسیاری از مدارس، حتی در روستاهای هند، پوشیده می شود.
